Documenta's History

โมเดิร์นนิสม์ก่อนสงคราม(pre-War Modernism) โดยได้รับการนำมาจัดแสดงในทุกสาขาอย่างระมัดระวัง

ศาสตราจารย์ Arnold Bode ได้เน้นผลงานชิ้นที่น่าประทับใจไว้ที่ซากปรักหักพังของ the Museums Fridericianum, ซึ่งทุกวันนี้ อาคารดังกล่าวยังคงเป็นอาคารหลักสำหรับงานนิทรรศการ Documenta อยู่, อาคารสิ่งปลูกสร้างที่จัดแสดงนี้ เขาได้ติดตั้งสิ่งที่ในเวลานั้นได้รับการถือว่าเป็นวัสดุที่ทันสมัยมากที่สุด (อย่างเช่น ม่าน PVC และ plasterboard เป็นต้น)

ในขอบเขตของแนวความคิดนิทรรศการ Documenta ครั้งแรก ได้มีการแถลงถึงเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของการจัดงานออกมา ซึ่งได้มีการอ้างอิงโดยตรงถึง นิทรรศการที่เป็นการโฆษณาชวนเชื่อของนาซี "Degenerate Art"(ศิลปะเสื่อมทราม) ที่จัดให้มีขึ้นในปี 1937 - ทั้งนี้เพื่อต้องการที่จะฟื้นฟูความโดดเด่นของผลงานศิลปะต่างๆ, สไตล์, และบรรดาศิลปินที่ถูกลดระดับและถูกทำให้ตกต่ำลงในการประเมินของสาธารณชนเยอรมันในฐานะที่เป็นผลเนื่องมาจากการแสดงดังกล่าวในปี 1937

ยกตัวอย่างเช่น ผลงานประติมากรรมของ Wilhelm Lehmbruck ในภาพ Kneeler [คนคุกเข่า] (1911), ซึ่งพวกนาซีได้วางงานประติมากรรมชิ้นนี้ ณ ใจกลางสถานที่จัดนิทรรศการในการแสดงเมื่อปี 1937, ซึ่งอีกครั้ง ผลงานประติมากรรมชิ้นนี้ได้รับการจัดวางเอาไว้ ณ ทางเข้าของ the Museums Fridericianum, แต่ครั้งนี้มันได้รับการติดตั้งให้เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งเกียรติยศ ณ ทางขึ้นบันใดหลักของห้องโถงกลมที่มียอดโดม

ความพยายามครั้งนี้ ถือเป็นการพลิกกลับสถานการณ์ สำหรับการที่บรรดาศิลปินเหล่านี้โดยเฉพาะ ได้เคยถูกพิจารณาให้อยู่ในฐานะที่ต่ำต้อยมาก่อน และด้วยเหตุนี้ มันจึงเป็นการสร้างบริบทใหม่ขึ้นมาสำหรับผลงานต่างๆของพวกเขา ซึ่งได้ถูกทำให้สมบูรณ์โดยมีการติดตั้งภาพถ่ายของตัวศิลปินเหล่านี้เอาไว้ ณ กึ่งกลางผนังห้องแต่ละด้าน เพื่อยกย่องจิตใจและความคิดอันสร้างสรรค์ของศิลปินแต่ละคน ซึ่งอยู่เบื้องหลังผลงานต่างๆเหล่านั้น

Werner Haftmann, นักประวัติศาสตรศิลปะและมันสมองทางความคิดที่อยู่เบื้องหลังงานนิทรศศการ Documenta ครั้งที่ 1-3 ได้อธิบายถึงเจตจำนงเกี่ยวกับงานนิทรรศการ Documenta ครั้งแรกว่า: "มันควรจะได้รับการมองอย่างกว้างๆ ว่าเป็นการพยายามริเริ่ม เพื่อที่จะกู้หรือฟื้นคืนความเชื่อมโยงระหว่างประเทศที่ข้ามกันไปมาอย่างอิสระมาก่อน และด้วยเหตุนี้ ณ บ้านของเรา เราได้เปิดให้มีความสัมพันธ์เช่นนั้นขึ้นมาใหม่ โดยให้มีการพบปะสังสรรค์ พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน - ซึ่งมันได้ถูกขัดจังหวะไปเป็นเวลานาน อย่างที่รู้ๆกัน-".

Haftmann เชื่อว่า นิทรรศการดังกล่าวมีคติสั้นๆว่า: "เป็นการประดิษฐ์คิดขึ้นมาโดยคนหนุ่มสาวของพวกเรา, และบรรดาศิลปินทั้งหลาย, กวีและนักคิดที่ดำเนินรอยตาม, เพื่อว่าพวกเขาจะได้ตระหนักถึงสิ่งที่เป็นรากฐานต่างๆที่มันถูกวางเอาไว้เพื่อพวกเขา, สิ่งที่รับทอดสืบช่วงมาซึ่งพวกเขาจักต้องทะนุถนอม และสิ่งที่รับช่วงสืบทอดมาที่จะต้องเอาชนะ"( "It is devised with our young generation in mind, and the artists, poets and thinkers they follow, so that they may recognize what foundations have been laid for them, what inheritance they must nurture and what inheritance must be overcome.")

ดังนั้น เคียงข้างกับการชำเลืองมองย้อนไปถึงความหลังในอดีต 50 ปีที่ผ่านมา, ความสนใจได้ถูกกำกับทิศทางสู่ศิลปกรรมร่วมสมัย. ในด้านหนึ่งนั้น, ไอเดียหรือความคิดดังกล่าวเป็นการจ้องมองไปยังสิ่งของและวัตถุต่างๆที่เป็นเรื่องของสติปัญญา เพื่อสืบเสาะถึงความเป็นไปได้ต่างๆ ที่จะหยิบมันขึ้นมาในฐานะของงานศิลปะของครึ่งแรกของศตวรรษ และในอีกด้านหนึ่งนั้น, เพื่อพิสูจน์ให้เห็นถึงบทบาทของศิลปะเยอรมันรุ่นเยาว์ที่ได้แสดงอยู่ในฉากของศิลปะระหว่างประเทศ. ในข้อพิจารณานี้, Documenta ครั้งที่ 1 ถือเป็นสภาที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหลังสงครามครั้งแรก ที่ซึ่งศิลปินเยอรมันและยุโรปอื่นๆนัดพบกันอีกครั้งหนึ่ง

ข้อมูลจาก http://www.documenta.de/data/english/index.html

The documenta-Exhibitions นิทรรศการต่างๆของศิลปะ Documenta
Arnold Bode, จิตรกรและศาสตราจารย์ทางด้านจิตรกรรมจาก Kassel, ผู้ซึ่งในปี ค.ศ. 1955 ได้พยายามที่จะสถาปนาเยอรมันนีขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ในฐานะหุ้นส่วนหนึ่งของวงสนทนาที่เป็นทางการกับส่วนที่เหลืออื่นๆของโลก และเพื่อเชื่อมโยงมันกับศิลปะนานาชาติใหม่อีกครั้ง โดยการรวบรวมและจัดให้มีการนำเสนอผลงานศิลปะของคริสตศตวรรษที่ 20(Presentation of the Art of the 20th Century)

ภายหลังจากที่ได้ทำการก่อตั้ง"สมาคมศิลปะตะวันตกของคริสตศตวรรษที่ 20"(Society of the Occidental Art of the XX Century), เขาได้ตระเตรียม, โดยการสนับสนุนของสมาคมนี้, เพื่อนำเสนอผลงานทางด้านศิลปะในยุคโมเดิร์นคลาสสิค ณ Museum Fridericianum อันเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ยังคงสภาพของการถูทำลายอยู่ภายหลังสงคราม. ศิลปกรรมที่เขาหยิบขึ้นมา ก่อนหน้านี้ มันได้ถูกใส่ร้ายป้ายสี และทำลายชื่อเสียงให้เสื่อมถอยโดยบรรดานักสังคมนิยมแห่งชาติ(นาซี), และเพื่อนำเสนอมันในหนทางใหม่อย่างที่มันไม่เคยได้รับการมองเช่นนั้นมาก่อนในเยอรมันนี

สำหรับนิทรรศการศิลปะ Documenta ที่ได้จัดขึ้นมาครั้งแรก เป็นการรวบรวมผลงานศิลปะย้อนอดีต(a retrospective), รวมถึงผลงานต่างๆทางด้านศิลปะจากกลุ่มและสกุลความคิดทางศิลปะที่สำคัญ เช่น Fauvism, Expressionism, Cubism, Blue Rider, Futurism และจากปัจเจกศิลปินอัจฉริยะอย่างเช่น Pablo Picasso, Max Ernst, Hans Arp, Henri Matisse, Wassily Kandinsky และ Henry Moore. และที่ได้รับการรวมอยู่ในความสำเร็จในระดับปรมาจารย์ของประวัติศาสตร์ศิลปะของ 50 ปีแรกของศตวรรษที่ 20 นี้. ศิลปินเหล่านี้ พวกเขาไม่เพียงเป็นตัวแทนคลาสสิคของศิลปะสมัยใหม่, แต่ยังมีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อจิตรกรสมัยใหม่ด้วย อย่างเช่น ศิลปินจากเยอรมันคือ Paul Klee, Oskar Schlemmer and Max Beckmann.

ความต้องการอย่างมากที่จะเข้าถึงข้อมูลดังกล่าว ส่งผลให้ผู้คนกว่า 130,000 คนมาที่ Kassel เพื่อมาชมนิทรรศการศิลปะครั้งนี้ ซึ่งในเวลาเดียวกันกับการจัดให้มีนิทรรศการย้อนอดีตดังกล่าว ได้เปิดให้มีวงสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเกี่ยวกับศิลปกรรมร่วมสมัยด้วย

โดยการให้กำลังใจและสนับสนุนอย่างที่ไม่คาดหวังมาก่อนเกี่ยวกับความสำเร็จในงานครั้งนี้, Arnold Bode จึงได้ตัดสินใจที่จะจัดให้มีนิทรรศการ Documenta ครั้งที่สองขึ้นในปี 1959, ดังนั้น จึงได้มีการสถาปนาวัฏจักรนิทรรศการศิลปะ Kassel ขึ้น. นับตั้งแต่ปี ค.ศ.1959 เป็นต้นมา, นิทรรศการศิลปะ Documenta ได้รับการจัดการโดย a limited liability company, สมาคมต่างๆที่อยู่เมือง Kassel และรัฐ Hesse.

จนกระทั่งนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งที่ 4 ในปี ค.ศ.1968, Arnold Bode ได้เซ็นสัญญารับผิดชอบในการดูแลสำหรับนิทรรศการนี้ ร่วมกับนักประวัติศาสตร์ศิลป์ที่มีชื่อเสียง อย่าง Werner Haftmann, Will Grohmann, Werner Schmalenbach และ Max Imdahl. สำหรับนิทรรศการศิลปะ Documenta ในตัวมันเองได้เปลี่ยนไปมากสู่ความสั่นสะเทือนเลื่อนไหลสำหรับพัฒนาการในศิลปกรรมร่วมสมัย

ในปี ค.ศ.1972, "เลขาธิการทั่วไป" Harald Szeemann ได้เผชิญหน้ากับแนวความคิดใหม่ๆเกี่ยวกับระบบการจัดการของนิทรรศการนี้. คณะกรรมการศิลปะระหว่างประเทศ, ที่ได้รับอำนาจโดยคณะกรรมการอำนวยการเกี่ยวกับ the documenta company, ได้เลือกผู้อำนวยการทางด้านศิลปะคนใหม่คนหนึ่งขึ้นมาในนิทรรศการแต่ละครั้ง. ในปี ค.ศ.1997, Catherine David (ชาวฝรั่งเศส)นับเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับการเลือกให้ดำรงตำแหน่งนี้

การแสดงนิทรรศการศิลปะ Documenta แต่ละครั้งจะเป็นไปตามความประทับใจส่วนตัวมากๆเกี่ยวกับไอเดียของภัณฑารักษ์ และเป็นไปตามแนวความคิดส่วนตัว ด้วยเหตุนี้ นิทรรศการ Documenta จึงไม่เพียงเป็นสถานที่สนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น สำหรับแนวโน้มต่างๆในปัจจุบันที่แพร่หลายในศิลปกรรมร่วมสมัยเท่านั้น แต่มันยังเป็นโอกาสอันหนึ่งสำหรับการทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงใหม่, มาตราฐานการจัดการ และแนวความคิดล่าสุดเกี่ยวกับนิทรรศการเป็นจริงขึ้นมาด้วย

งานนิทรรศการ Documenta แต่ละครั้ง, ในวิธีการของตัวมันเอง, จะได้รับการควบคุมหรือมีการชี้นำให้มีการนำเสนอผลงานศิลปะและมีการพบปะพูดคุยในระดับนานาชาติอย่างเป็นทางการไปในวิถีทางใหม่ๆ. ช่วงระหว่างเวลาที่ผ่านมา 4 ทศวรรษ, นิทรรศการ Documenta ได้สถาปนาตัวของมันเองขึ้นมาในฐานะที่เป็นสถาบันหนึ่ง ซึ่งได้ไปไกลกว่าการนำเสนอเพียงอะไรง่ายๆที่เห็นๆกันอยู่แพร่หลายทั่วไป. ทุกๆ 5 ปี, การสนทนากันภายในชุมชนศิลปะนานาชาติได้รับการบรรจุอยู่ใน"พิพิธภัณฑ์ 100 วัน"ของ Kassel. (Kassel?s "Museum of 100 Days")

การสนทนาที่เป็นไปในลักษณะการสำรวจและเป็นพลวัตรของการพูดคุยกัน จะโฟกัสลงไปที่แนวความคิดในแต่ละครั้งของนิทรรศการ Documenta (และภัณฑารักษ์ของงาน) มันได้ทำหน้าที่เป็นกระจกสะท้อนความคาดหวังต่างๆของสังคมที่มีต่องานศิลปะ

ข้อมูลจาก http://www.documenta.de/data/english/index.html

ภาพสรุปคร่าวๆเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของ Documenta ในแต่ละครั้ง
Documenta: Historical Overview

Documenta 1 / 1955
จัดให้มีการแสดงศิลปะ Documenta คู่ขนานไปกับการแสดงการจัดสวนแห่งชาติ. สำหรับนิทรรศการศิลปะครั้งนี้ จิตรกรและศาสตราจารย์ทางวิชาการจาก Kassel นามว่า Arnold Bode (1900-1977) ได้เป็นผู้ริเริ่มจัดให้มีนิทรรศการศิลปกรรมร่วมสมัยขึ้น. ร่วมกันกับนักประวัติศาสตร์ศิลป์ Werner Haftmann ซึ่งได้นำเสนอการย้อนอดีตของศิลปะลัทธิโมเดิร์นคลาสสิคที่ก่อนหน้านี้ได้ถูกทำลายชื่อเสียงโดยพวกนาซี ในฐานะที่เป็น"ศิลปะเสื่อมทราม" พร้อมกันนั้นก็ได้นำเสนอผลงานศิลปะของคนหนุ่มสาวด้วย

Documenta 2 / 1959
จากความสำเร็จของการแสดง Documenta ในครั้งแรกอย่างไม่คาดคิดมาก่อน (มีผู้เข้าชมประมาณ 130,000 คน) ซึ่งได้สร้างความมั่นใจให้กับ Bode และ Werner Haftmann, ที่จะวางแผนการจัดนิทรรศการในครั้งต่อไป. สำหรับพิพิธภัณฑ์ Fridericianum ซึ่งก่อนหน้านี้เคยเป็นสถานที่จัดนิทรรศการเริ่มจะไม่เพียงพอแล้ว ดังนั้นสถานที่ในการจัดนิทรรศการครั้งต่อมาจึงขยายออกไป และพิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของสถานที่ซึ่งมีการจัดแสดงผลงานศิลปะ

Documenta 3 / 1964
สำหรับนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งที่สามนี้ ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายภายใต้การดูแลและอำนวยการโดย Arnold Bode และ Werner Haftmann. ในบทนำของสูจิบัตรนิทรรศการ Bode ได้ระบุหรือตั้งชื่องานนิทรรศการศิลปะ Documenta ขึ้นมาเป็นครั้งแรกว่า"พิพิธภัณฑ์ 100 วัน"(Museum of 100 Days)

Documenta 4 / 1968
ในการตระเตรียมนิทรรศการศิลปะครั้งที่ 4 ได้มีการโต้เถียงกันอย่างเผ็ดร้อนไปพร้อมกัน. Werner Haftmann ได้ลาออกจากตำแหน่ง. คณะกรรมการที่ประกอบด้วยสมาชิก 23 คนได้เป็นผู้กำหนดและทำการคัดเลือกบรรดาศิลปินทั้งหลายเข้าร่วมแสดงงาน. หลังจากการแสดงศิลปกรรมย้อนอดีตถือเป็นทิศทางหลักในการนำเสนอมาตั้งแต่ครั้งที่หนึ่งถึงครั้งที่สาม, นับจากครั้งที่สี่เป็นต้นไป ผลผลิตงานศิลปะที่ร่วมสมัยซึ่งกำลังทำกันอยู่อย่างแพร่หลายในช่วงนั้น ซึ่งเคยได้รับการกีดกันมาก่อน ก็ได้รับการนำออกแสดงในนิทรรศการศิลปะ Documenta

Documenta 5 / 1972
หลังจาก Arnold Bode, ภัณฑารักษ์ชาวสวิสซ์ Harald Szeemann ก็ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเลขาธิการทั่วไปซึ่งทำหน้าที่รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว. แนวความคิดของเขาสำหรับนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งนี้คือ "การตั้งคำถามกับความเป็นจริง - ภาพลักษณ์ของโลกของวันนี้"(The Questioning of Reality - Image Worlds Today".

Documenta 6 / 1977
Manfred Schneckenburger ได้เข้ามาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการทางศิลปะในการจัดนิทรรศการครั้งนี้. ภาพยนตร์ ภาพถ่าย และวิดีโอศิลปะ ได้อยู่ในท่ามกลางความสนใจหลักของการแสดงครั้งที่ 6. สำหรับนิทรรศการครั้งนี้ได้รวมเอาบรรดาศิลปินที่เป็นทางการจากเยอรมันนีตะวันออกด้วย ซึ่งต้องเผชิญหน้ากับการประท้วงและคัดค้านอย่างรุนแรง

Documenta 7 / 1982
Rudi Fuchs จากเนเธอร์แลนด์ได้เข้ามาควบคุมดูแลเกี่ยวกับนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งนี้. เขาอุทิศตัวให้กับความสนใจเป็นพิเศษต่อผลงานทางด้านจิตรกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ให้กับ the "neuen Wilden" จากเยอรมันนี. สำหรับนิทรรศการศิลปะครั้งที่ 7 นี้ ผลงานก้อนหินบะซอลท์(ซึ่งเป็นหินภูเขาไฟสีดำ) อันเป็นผลงานของ Joseph Beuys ได้เข้าร่วมแสดงท่ามกลางผลงานศิลปกรรมอื่นๆ ซึ่งนับว่าเป็นผลงานศิลปะที่ตื่นเต้นและน่าประทับใจมากที่สุด

Documenta 8 / 1987
Manfred Schneckburger ซึ่งได้เข้าดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการเป็นครั้งที่สองสำหรับงานนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งที่ 8 นี้ เขาได้นำเสนอเรื่องการสำรวจ"มิติทางสังคมและประวัติศาสตร์ของศิลปะ"(Historical and Social Dimension of Art). งานศิลปะแบบติดตั้งซึ่งเป็นเรื่องของเสียงและวิดีโอศิลปะ (sound and video installation) เช่นเดียวกับโครงการแสดงศิลปะการแสดง(performance program) ได้รับการคาดหวังว่าจะประสบความสำเร็จในครั้งนี้. สถาปัตยกรรมและงานออกแบบก็ได้ถูกให้ความสำคัญอย่างยิ่งด้วย

Documenta 9 / 1992
ผู้อำนวยการคนใหม่ของนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งที่ 9 นี้เป็นชาวเบลเยี่ยม ชื่อว่า Jan Hoet. ข้อเท็จจริงสำหรับงานศิลปะ Documenta ปีนี้มีผู้สนใจเข้าเยี่ยมชมมากกว่า 6 แสนคนทีเดียว ซึ่งได้รับการให้เหตุผลว่า มันเนื่องมาจากบารมีหรือความสามารถพิเศษในการดึงดูดใจผู้คนของ Hoet โดยเฉพาะ, และพรสวรรค์ในการวางตัวเขาเองลงในฉากดังกล่าว. แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับคำอธิบายถึงสาเหตุข้างต้น ได้ถูกปฏิเสธโดยนักวิจารณ์ศิลปะ

Documenta 10 / 1997
ถือเป็นครั้งแรกที่มีผู้อำนวยการซึ่งเป็นผู้หญิงเป็นคนแรกที่เข้ามาจัดนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งที่ 10 นามว่า Catherine David, จากฝรั่งเศส. เธอได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับแนวความคิดของตัวเธอในการจัดให้มีการแสดงว่าเป็น "วิกฤตการเผชิญหน้าที่สำคัญกับยุคปัจจุบัน"(critical confrontation with present) และได้เน้นถึงข้อเรียกร้องทางด้านจริยธรรมและการเมืองของเธอ: สำหรับนิทรรศการศิลปะ Documenta ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 ซึ่งเพิ่งผ่านไปหมาดๆ เธอกล่าวว่า แทบจะไม่สามารถหลบเลี่ยงได้เลยถึงภารกิจอันละเอียดอ่อนและซับซ้อน ในการที่เราจะต้องจ้องมองไปที่ประวัติศาสตร์และวิกฤตการณ์เกี่ยวกับช่วงเวลาในอดีตในตัวมันเอง สำหรับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไปเมื่อไม่นานนี้ของช่วงยุคหลังสงคราม และทุกสิ่งทุกอย่างจากปัจจุบัน ตรงนี้มันเป็นยุคที่กำลังจะอันตรธานไป ซึ่งมันยังคงทิ้งร่องรอยและเชื้อหมัก-ความเน่าบูดเอาไว้ในศิลปกรรมและวัฒนธรรมร่วมสมัย… (สำหรับผู้สนใจกรุณาค้นหา documenta X เรื่องนี้ได้ใน Search engine ทาง internet เพิ่มเติม)

Documenta 11 / 2002
Okwui Enwezor, เกิดและเติบโตขึ้นที่ประเทศไนจีเรีย ซึ่งถือเป็นครั้งแรกที่ได้มีภัณฑารักษ์ที่ไม่ใช่ชาวยุโรปได้เข้ามารับตำแหน่งบริหารและจัดการงานนิทรรศการศิลปะ Documenta. ภารกิจของเขาคือการเป็นแกนกลางและคนสำคัญสำหรับการจัดการงานนิทรรศการศิลปะครั้งที่ 11 นี้. สำหรับ Okwui Enwezor ได้พัฒนางานร่วมกับภัณฑารักษ์คนอื่นๆโดยจัดให้มีการแสดงใน 5 เวทีร่วมกัน (ซึ่งผู้สนใจรายละเอียดสำหรับเรื่องนี้ สามารถคลิกไปอ่านต่อได้ในบทความมหาวิทยาลัยเที่ยงคืนลำดับที่ 191 ในโอกาสต่อไป)

(ภาษาอังกฤษ)
Documenta: Historical Overview

Documenta 1
1955 Parallel to a National Garden Show the painter and academy professor from Kassel Arnold Bode (1900-1977) initiates an exhibition of contemporary art. Together with the art historian Werner Haftmann he presents a retrospective of classical Modernism defamed by the Nazis as "degenerated" art as well as younger artworks.

Documenta 2
1959 The great success of the first show (130.000 visitors) confirmed Bode and Werner Haftmann, to plan an even more extensive exhibition. The Museum Fridericianum was not sufficient any more, further exhibition places were included.

Documenta 3
1964 That the last Edition under the direction of Arnold Bode and Werner Haftmann. In the catalog preface Bode designates for the first time a documenta as a "Museum of 100 Days".

Documenta 4
1968 Vehement controversies accompany its preparation. Werner Haftmann resigns. A committee of 23 members determines the selection of the artists. After the retrospective direction of the first three Editions, from now on almost exclusively the current art production will be shown.

Documenta 5
1972 After Arnold Bode the Swiss curator Harald Szeemann is appointad as the solely responsible "secretary general". His concept for Documenta: "The Questioning of Reality - Image Worlds Today".

Documenta 6 2
1977 Manfred Schneckenburger is the artistic director of this edition. Film, photography and video are among the main focuses of his show. Its inclusion of official artists from Eastern Germany faces vehement protest.

Documenta 7
1982 Rudi Fuchs from the Netherlands is in charge of this Documenta. He dedicates special attention to painting, particularly to the "Neuen Wilden" from Germany. The 7.000 basalt stones from Joseph Beuys are among the most spectacular artworks of the show.

Documenta 8
1987 Manfred Schneckenburger, a second time head of a documenta, proposes to examine the "historical and the social dimension of art". Sound and video installations as well as a performance program were expected to achieve this. Architecture and design are also given great importance.

Documenta 9
1992 Artistic head it is the Belgian Jan Hoet. The fact that to this Documenta came more than 600.000 visitors, is ascribed in particular to Hoets charisma and talent for putting himself in scene. However, just this staging as event is refused by the art criticism.

Documenta 10
1997 With Catherine David, from France, for the first time a woman undertakes the direction of a documenta. She sees her concept as a "critical confrontation with the present" and stresses her ethical and political claim: the last documenta of this century can hardly evade the task of elaborating a historical and critical gaze on its own history, on the recent past of the post-war period, and on everything from this now-vanished age that remains in ferment within contemporary art and culture... See our Special on documenta X.

Documenta 11 22
2002 With Okwui Enwezor, born and grown in Nigeria, for the first time a Non European curator is appointed as the artistic of documenta. As essential and central task in the setting up process of the Documenta11, Okwui Enwezor will develop, toghether with the Co-curatos a series of 5 platforms.

ข้อมูลมาจาก http://www.universes-in-universe.de/car/documenta/e-hist.htm

ไปหน้าแรกของมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน I สมัครสมาชิก I สารบัญเนื้อหา I webboard

e-mail : ~~midnightuniv(at)yahoo.com~~

หากประสบปัญหาการส่ง e-mail ถึงมหาวิทยาลัยเที่ยงคืนจากเดิม
~~midnightuniv(at)yahoo.com~~

ให้ส่งไปที่ใหม่คือ
~~midnight2545(at)yahoo.com~~
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืนจะได้รับจดหมายเหมือนเดิม

สำหรับสมาชิกที่ต้องการ download ข้อมูล อาจใช้วิธีการง่ายๆดังต่อไปนี้

1. ให้ทำ hyper text ข้อมูลทั้งหมด หรือ Ctrl + A
2. copy ข้อมูลด้วยคำสั่ง Ctrl + C
3. เปิด word ขึ้นมา (microsoft-word หรือ word pad)
4. Paste โดยใช้คำสั่ง Ctrl + V
จะได้ข้อมูลมา ซึ่งยอหน้าเหมือนกับต้นฉบับทุกประการ