The Midnight University

การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองโดยสงบในยุโรป
การปฏิวัติกำมะหยี่ของประชาชาติเชคฯ
สมเกียรติ ตั้งนโม : เรียบเรียง
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน

บทความที่ปรากฏบนหน้าเว็บเพจนี้ เรียบเรียงมาจากสารานุกรมวิกกีพีเดีย ในหัวข้อเรื่อง
Velvet Revolution
From Wikipedia, the free encyclopedia
โดยมีสาระสำคัญแสดงถึงการเปลี่ยนผ่านของระบอบการเมืองแบบคอมมิวนิสท์
ไปสู่ระบอบประชาธิปไตย ในประเทศเชคโกสโลวาเกีย โดยปราศจากการนองเลือด
เรียกว่าการปฏิวัติกำมะหยี่
midnightuniv(at)yahoo.com

(บทความเพื่อประโยชน์ทางการศึกษา)
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน ลำดับที่ 885
เผยแพร่บนเว็บไซต์นี้ครั้งแรกเมื่อวันที่ ๘ เมษายน ๒๕๔๙
(บทความทั้งหมดยาวประมาณ 14.5 หน้ากระดาษ A4)

การปฏิวัติกำมะหยี่ของประชาชาติเชคฯ
สมเกียรติ ตั้งนโม : มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
Velvet Revolution
From Wikipedia, the free encyclopedia

ความนำ
การปฏิวัติกำมะหยี่(The Velvet Revolution) (Czech: sametova revoluce, Slovak: nezna revolucia) (16 พฤศจิกายน - 29 ธันวาคม 1989) เป็นการอ้างถึงการปฏิวัติที่ไม่มีการเสียเลือดเนื้อในเชคโกสโลวาเกีย ในครั้งที่มีการโค่นล้มรัฐบาลคอมมิวนิสท์ในประเทศดังกล่าว

เริ่มต้นขึ้นด้วยวันที่ 17 พฤศจิกายน 1989, มีการชุมนุมเดินขบวนของนักศึกษาที่รักสันติในกรุงปราก พวกเขาถูกทุบตีอย่างรุนแรงโดยตำรวจปราบจลาจล เหตุการณ์ในวันนั้นได้จุดประกายให้มีการเดินขบวนของประชาชนขึ้นต่อมาในวันที่ 19 พฤศจิกายนไ ปจนกระทั่งถึงปลายเดือนธันวาคมปีเดียวกัน. โดยวันที่ 20 พฤศจิกายน บรรดาผู้ประท้วงโดยสันติจำนวนมากได้มาร่วมชุมนุมกันในกรุงปราก ซึ่งต่อมาได้ขยายตัวของผู้ชุมนุมเพิ่มขึ้นเป็น 200,000 คนต่อวัน ก่อนที่จะรวมตัวกันมากถึงประมาณครึ่งล้านคน. การสไตร์คครั้งนี้จัดให้มีขึ้นทุกวัน วันละสองชั่วโมง เหตุการณ์ครั้งนี้เกี่ยวพันกับพลเมืองของเชคโกสโลวาเกียทุกคน ซึ่งเริ่มตั้งแต่วันที่ 27 พฤศจิกายนเป็นต้นมา

โดยที่ระบอบคอมมิวนิสท์อื่นๆของประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงได้พังทลายลงโดยรอบ และด้วยความงอกงามขึ้นของการประท้วงบนท้องถนน พรรคคอมมิวนิสท์เชคโกสโลวาเกียได้ประกาศในวันที่ 28 พฤศจิกายนว่า พวกเขาจะยุติอำนาจทางการเมืองแบบผูกขาด และรั่วลวดหนามได้ถูกถอนออกจากชายแดนที่กั้นระหว่างเยอรมันนีตะวันตกและออสเตรียในช่วงต้นเดือนธันวาคม

วันที่ 10 ธันวาคม ประธานาธิบดีคอมมิวนิสท์ Gustav Husak ได้แต่งตั้งรัฐบาลเชคโกสโลวาเกียขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่ของคณะรัฐมนจรีในรัฐบาลชุดนี้ไม่ได้เป็นคอมมิวนิสท์นับจากปี ค.ศ.1948 และประกาศลาออก. Alexander Dubcek ได้รับเลือกให้เป็นประธานสภานิติบัญญัติของรัฐสภาแห่งสหพันธ์ในวันที่ 28 ธันวาคม และต่อมา Vaclav Havel ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีของเชคโกสโลวาเกียในวันที่ 29 ธันวาคม 1989

หนึ่งในผลลัพธ์ของการปฏิวัติกำมะหยี่ ทำให้มีการเลือกตั้งในแบบประชาธิปไตยครั้งแรกนับจากปี ค.ศ.1946 ซึ่งได้จัดให้มีขึ้นในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1990 และทำให้เกิดรัฐบาลที่ไม่เป็นคอมมิวนิสท์อย่างสมบูรณ์ขึ้นมาเป็นครั้งแรกของเชคโกสโลวาเกีย ในรอบ 40 ปี

หัวข้อสำคัญในบทความนี้ประกอบด้วย

อันนี้รวมถึง ลูกๆของนายทุนหรือนักการเมืองที่ไม่ใช่คอมมิวนิสท์เก่าๆ ซึ่งสมาชิกต่างๆในครอบครัวของพวกเขาได้ถูกเนรเทศ คนเหล่านี้ได้ให้การสนับสนุน Alexander Dubcek, ในการต่อต้านการยึดครองของโซเวียต, ให้การส่งเสริมศาสนา, คว่ำบาตรการเลือกตั้งรัฐสภาลวง ซึ่งได้ร่วมกับนิตยสาร Charter 77 หรือสัมพันธ์กับคนเหล่านั้นที่ทำนิตยาสารดังกล่าว. กฎข้อบังคับต่างๆในช่วงเวลานั้น ได้บีบบังคับโรงเรียนทั้งหมด, สื่อต่างๆ และธุรกิจทั่วไปให้เป็นของรัฐ ให้มาอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของรัฐโดยตรง

การเปลี่ยนแปลงนี้เป็นไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป หลังจากการเสนอนโยบายเปเรสทรอยก้า(การปฏิรูปทางเศรษฐกิจและระบอบการเมือง ในช่วงทศวรรษ 1980s ของรัฐเซีย) ของประธานาธิบดี Mikhail Gorbachav ในปี 1985. ผู้นำคอมมิวนิสท์เชคโกสโลวาเกีย ได้ให้การสนับนโยบายเปเรสทรอยก้าด้วยปาก แต่ในทางปฏิบัติกลับกระทำการต่างๆ เพียงเล็กน้อยเท่านั้นในการก่อเกิดการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง และการพูดถึงเรื่องของกรุงปรากฤดูใบไม้ผลิปี 1968 (the Prague Spring of 1968) ยังคงถือเป็นเรื่องต้องห้าม. ในปี 1988 (see e.g. the Candle Demonstration - การจุดเทียนชุมนุม-เดินขบวน) และ 1989 ได้เริ่มเห็นถึงการเดินขบวนและการชุมนุมต่อต้านรัฐบาลเป็นครั้งแรก แต่อย่างไรก็ตาม การชุมนุมเดินขบวนนี้ได้ถูกปราบปรามโดยพวกตำรวจ

แรงกระตุ้นที่แท้จริงสำหรับการปฏิวัติมาจากพัฒนาการในประเทศเพื่อนบ้านทั้งหลาย - โดยในวันที่ 16 เดือนพฤศจิกายน เพื่อนบ้านทั้งหมดของเชคโกสโลวาเกีย นอกจากสหภาพโซเวียตแล้ว ได้ขจัดการปกครองแบบคอมมิวนิสท์ออกไป. กำแพงเบอร์ลินได้ถูกรื้อทำลายในวันที่ 9 พฤศจิกายน และพลเมืองทั้งหลายของเชคโกสโลวาเกีย ได้เห็นและเป็นพยานถึงเหตุการณ์เหล่านี้ทั้งหมดจากจอทีวี (ทั้งภายในประเทศและต่างประเทศ). สหภาพโซเวียตยังให้การสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงในบรรดาพวกหัวกระทิ ซึ่งเป็นชนชั้นปกครองของเชคโกสโลวาเกียด้วย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คาดการณ์ หรือมุ่งหวังไปถึงการโค่นล้มเกี่ยวกับระบอบคอมมิวนิสท์

2. ลำดับการณ์ของสัปดาห์แรก (Chronology of the first week)
- วันที่ 16 พฤศจิกายน 1989, ช่วงเวลาเย็นของวันนักศึกษาสากล(International Students Day)(การฉลองครบรอบ 50 ปีเกี่ยวกับการจากไปของ Jan Opletal, นักศึกษาชาวเชคฯ ซึ่งถูกฆาตกรรมโดยการยึดครองของนาซี ในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2), นักเรียนโรงเรียนมัธยมและนักศึกษามหาวิทยาลัย Slovak มีการชุมนุมเดินขบวนอย่างสันติ ณ ใจกลางเมือง Bratislava(เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่สุดของสโลวาเกีย)

เหตุการณ์นี้ พรรคคอมมิวนิสท์ของสโลกวาเกียคาดว่าจะก่อให้เกิดปัญหา และตามข้อเท็จจริง การชุมนุมเดินขบวนถือว่าเป็นปัญหาหนึ่งในบรรดาประเทศคอมมิวนิสท์ทั้งหลาย กองกำลังติดอาวุธจึงเตรียมพร้อมนับจากก่อนวันเริ่มมีการชุมนุมเดินขบวนเสียอีก แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนจบบรรดานักเรียนนักศึกษาได้เคลื่อนผ่านตัวเมือง และท้ายที่สุดได้ส่งตัวแทนเข้าพบรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาของสโลวัค เพื่อพูดคุยถึงข้อเรียกร้องของพวกเขา

- วันศุกร์ที่ 17 พฤศจิกายน 1989, สหพันธ์เยาวชนสังคมนิยม(The Socialist Union of Youth (SSM/SZM, ซึ่งเป็นตัวแทนของพรรคคอมมิวนิสท์แห่งเชคโกสโลวาเกีย) ได้รวมตัวกันชุมนุมเดินขบวนเพื่อเป็นการรำลึกถึงวันนักศึกษาสากลเช่นกัน สมาชิกส่วนใหญ่ของ SSM โดยส่วนใหญ่แล้วเป็นฝ่ายตรงข้ามกับผู้นำคอมมิวนิสท์ พวกเขาจึงกริ่งเกรงเกี่ยวกับการแสดงความคิดเห็นว่าจะถูกก่อกวน

การชุมนุมเดินขบวนนี้ยอมให้นักเรียนนักศึกษาทั่วไปมีโอกาสเข้าร่วม และแสดงความคิดเห็นต่างๆโดยไม่ต้องกลัว. ราว 16.00 น. ผู้คนประมาณ 15,000 คน ได้เข้ามาร่วมกันกับการชุมนุมเดินขบวนครั้งนี้ พวกเขาได้เดินไปยังสุสานของ Opletal (นักศึกษาที่ถูกฆาตกรรมโดยนาซี) และหลังจากเสร็จสิ้นพิธีกรรมอย่างเป็นทางการแล้ว - ได้มีการเดินขบวนต่อไปยังย่านใจกลางเมืองกรุงปราก โดยถือเอาคำขวัญต่างๆ เกี่ยวกับการต่อต้านคอมมิวนิสท์ไปด้วย

- คำขวัญต่อต้านคอมมิวนิสท์, ณ เวลา 19.00 น. บรรดาผู้ชุมนุมเดินขบวนได้ถูกหยุดโดยตำรวจปราบจลาจลที่รักษาการอยู่บนถนน Narodni พวกเขาทำการปิดกั้นเส้นทางหลบหนี และเข้าทุบตีนักเรียนและนักศึกษาอย่างโหดร้าย อีกครั้งที่ผู้เดินขบวนทั้งหมดได้ถูกตีจนแตกกระเจิง หนึ่งในผู้ซึ่งมีส่วนร่วม - ตำรวจลับที่เป็นตัวแทน Ludvik Zifcak - แกล้งทำเป็นตายอยู่บนถนน และหลังจากนั้นก็ลุกหนีไป. อันนี้ไม่เป็นที่ชัดเจนว่าทำไมเขาจึงทำเช่นนั้น แต่ข่าวเล่าลือเกี่ยวกับ"นักศึกษาตาย" เป็นเรื่องที่ค่อนข้างมีน้ำหนักต่อรูปการณ์ในลำดับต่อมาของเหตุการณ์ต่างๆมากกว่า. และยังคงอยู่ในช่วงเย็นค่ำของวันนั้น บรรดานักเรียนนักศึกษาและนักแสดงละครเวทีตกลงกันว่าจะทำการสไตร์คกันต่อไป

- วันเสาร์ที่ 18 พฤศจิกายน :
- นักศึกษา 2 คนได้เข้าพบนายกรัฐมนตรี Ladislav Adamec ที่บ้านส่วนตัวของท่าน และได้อธิบายให้เห็นถึงเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นบนถนน Naradni

- ในช่วงแรกๆ มีนักศึกษาจากสถาบันศิลปการละครของกรุงปราก(the Prague Academy of Dramatic Arts) โดยบรรดานักศึกษาจากสถาบันดังกล่าวเริ่มก่อการสไตร์ค. อย่างค่อยเป็นค่อยไปในเวลาต่อมา การสไตร์คครั้งนี้ได้มีนักศึกษามหาวิทยาลัยทั่วทั้งเชคโกสโลวาเกียเข้าร่วม

- กลุ่มนักศึกษาดังกล่าวได้รับการสนับสนุนโดยโรงละครต่างๆในกรุงปราก ซึ่งได้เข้าร่วมในการสไตร์คครั้งนี้ด้วย. แทนที่จะแสดงละคร บรรดานักแสดงทั้งหลายกลับอ่านคำประกาศและแถลงการณ์ของบรรดานักศึกษาและศิลปินทั้งหลายให้กับบรรดาผู้ชม. โปสเตอร์ทั้งหลายที่จัดทำกันขึ้นมาเองจากที่บ้าน และแถลงการณ์ต่างๆ ได้ถูกติดประกาศในที่สาธารณะ

ทั้งนี้เพราะสื่อทุกชนิด(ทั้งวิทยุ, โทรทัศน์, และหนังสือพิมพ์)ได้ถูกควบคุมโดยพรรคคอมมิวนิสท์อย่างเข้มงวด ด้วยเหตุนี้จึงมีช่องทางอยู่ช่องทางเดียวที่จะเผยแพร่ข่าวสารได้ ด้วยการปิดประกาศดังกล่าวไปตามที่สาธารณะ. ในช่วงเย็น สถานีวิทยุโรปเสรี(Radio Free Europe) ได้รายงานว่า นักศึกษาคนหนึ่ง(ชื่อว่า Martin Smid)ได้ถูกฆ่าตายโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ ช่วงระหว่างการชุมนุมเดินขบวนก่อนหน้านั้น ข่าวดังกล่าวได้ชักชวนให้บรรดาพลเมืองที่ยังลังเลใจอยู่ ไม่นำพาต่อความเกรงกลัวใดๆอีกต่อไป และเข้าร่วมกับบรรดาผู้ประท้วงในเวลาต่อมา

- วันอาทิตย์ที่ 19 พฤศจิกายน
- โรงละครต่างๆในเมือง Bratislava, Brno, Ostrava และเมืองอื่นๆได้เข้าร่วมกับการก่อการสไตร์ค ซึ่งดำเนินรอยตามตัวอย่างบรรดาเพื่อนร่วมวิชาชีพของพวกเขาจากกรุงปราก. สมาชิกทั้งหลายของสมาคมศิลปินและวรรณคดี เช่นเดียวกับองค์กรอื่นๆ และสถาบันต่างๆ ในพื้นที่ทั่วไปของสังคมก็ได้มีส่วนร่วมกับการสไตร์คครั้งนี้ด้วย

- บรรดาสมาชิกบางคนได้เข้าพบกับนายกรัฐมนตรี ซึ่งได้บอกกับพวกเขาว่า ท่านได้ถูกห้ามปรามในการลาออกจากตำแหน่งถึงสองครั้ง และถ้าหากว่าพวกเขาต้องการให้การเปลี่ยนแปลงนี้บรรลุผลสำเร็จ จะต้องมีการชุมนุมเดินขบวนโดยฝูงชนอย่างเช่นในเยอรมันนีตะวันออก (ซึ่งมีนักศึกษาเข้าร่วมประมาณ 250,000 คน). ท่านยังได้ขอร้องพวกเขาด้วยว่า ให้ลดจำนวนคนบาดเจ็บล้มตายลง ในช่วงระหว่างเวลาวิกฤตของการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวให้เหลือน้อยที่สุด

- บรรดาศิลปินสโลวัคประมาณ 500 คน, นักวิทยาศาสตร์ และคนในอาชีพอื่นๆ ได้มีการพบปะกันที่ Art Forum (สภาศิลปะ - Umelecka Beseda)ในเมือง Bratislava ตอน 17.00 น. โดยได้มีการประณามการทุบตีนักศึกษาในกรุงปรากเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายนที่ผ่านมา และได้มีการก่อตั้งองค์กรที่ชื่อว่า องค์กรสาธารณชนต่อต้านความรุนแรง(the Public Agaist Violence)ขึ้น ซึ่งต่อมากลายเป็นแกนนำพลังที่สำคัญ ซึ่งอยู่เบื้องหลังความเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามในสโลวาเกีย. สมาชิกที่ก่อตั้งของกลุ่มนี้รวมถึง Milan Knazko, Jan Budaj และคนอื่นๆ

- บรรดานักแสดงและผู้ชมในโรงละครของกรุงปราก ร่วมด้วย Vaclav Havel และสมาชิกที่โดดเด่นคนอื่นๆ ของนิตยสาร Charter 77 และองค์กรซึ่งไม่เห็นด้วยต่างๆ ได้สถาปนา กลุ่มลานคนเมือง(Civic Forum)ขึ้น (อันนี้เป็นองค์กรเทียบเท่ากับองค์กรสาธารณชนต่อต้านความรุนแรง [the Public Against Violence]สำหรับดินแดนของสาธารณรัฐเชคฯ)

ในฐานะที่เป็นขบวนการเคลื่อนไหวของมวลชนเพื่อการปฏิรูปการเมือง อันนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลา 22.00 น. พวกเขาเรียกร้องให้มีการขับไล่บรรดาเจ้าหน้าที่ระดับสูงสุด ซึ่งรับผิดชอบต่อความรุนแรงนี้ให้พ้นจากตำแหน่ง และให้มีการสืบสวนอย่างอิสระเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และยังได้มีการเรียกร้องให้มีการปลดปล่อยบรรดานักโทษทางการเมืองทั้งหลาย

นักศึกษามหาวิทยาลัยจำนวนมากประกาศว่าจะก่อการสไตร์ค. บนจอทีวี เจ้าหน้าที่ของรัฐบาลเรียกร้องให้ยุติความวุ่นวาย และคืนความสงบและสันติกลับมา พวกเขาต้องการฟื้นฟูธุรกิจให้กลับมาสู่สภาวะปรกติ. โทรทัศน์ได้มีการถ่ายทอดการสัมภาษณ์ Martin Smid (นักศึกษาที่มีการายงานข่าวว่า ถูกฆ่าตาย) เพื่อเป็นการบอกกับสาธารณชนว่า ไม่มีใครที่ถูกฆ่า แต่อย่างไรก็ตาม มันไม่ค่อยได้ผลอันเนื่องจากการบันทึกรายการดังกล่าวมีคุณภาพค่อนข้างต่ำ จึงไม่แพร่หลาย. ดังนั้นข่าวลือต่างๆ จึงยังคงดำเนินต่อไป. กระนั้นก็ตาม รายการดังกล่าวได้รับการนำเสนอต่อมาอีกหลายวัน เพื่อยืนยันว่าไม่มีใครถูกฆ่าตาย แต่ ณ เวลานั้น การปฏิวัติได้ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

- วันจันทร์ที่ 20 พฤศจิกายน
- นักศึกษาและโรงละครต่างๆ ได้ประกาศที่จะมีการสไตร์คอย่างยืดเยื้อ

- กลุ่มลานคนเมือง(Civic Forum) ได้มีการส่งตัวแทนของตนให้เข้าเจรจากันกับนายกรัฐมนตรี Ladislav Adamec โดยไม่มี Vaclav Havel และการเจรจากันครั้งนี้ค่อนข้างทำกันอย่างไม่เป็นทางการ. Adamec รู้สึกเห็นอกเห็นใจต่อข้อเรียกร้องต่างๆ ของนักศึกษา แต่อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งพ่ายแพ้คะแนนเสียงในที่ประชุมที่จัดให้มีขึ้นเป็นการพิเศษของคณะรัฐมนตรีในวันเดียวกัน และในแถลงการณ์อย่างเป็นทางการของรัฐบาล กลับปฏิเสธที่จะยอมอ่อนข้อใดๆ ต่อข้อเรียกร้องของนักศึกษา. กลุ่มลานคนเมืองจึงได้เพิ่มเติมข้อเรียกร้องอีกข้อหนึ่งเข้ามา นั่นคือ ให้มีการเลิกล้มสถานะทางการปกครองของพรรคคอมมิวนิสท์ตามรัฐธรรมนูญ

- บรรดาหนังสือพิมพ์ที่ไม่ฝักใฝ่คอมมิวนิสท์ เริ่มต้นตีพิมพ์ข้อมูลข่าวสารซึ่งโต้แย้งและหักล้างข้อความของพรรคคอมมิวนิสท์

- เริ่มมีการชุมนุมเดินขบวนเป็นครั้งแรกในกรุงปราก (โดยมีผู้คนเข้าร่วมถึง 1 แสนคน) และเริ่มมีการเดินขบวนกันที่เมือง Bratislava เป็นครั้งแรกเช่นกัน

- วันอังคารที่ 21 พฤศจิกายน
- มีการประชุมอย่างเป็นทางการขึ้นมาครั้งแรกระหว่างกลุ่มลานคนเมือง(Civic Forum) กับ นายกรัฐมนตรี. นายกรัฐมนตรีกล่าวว่า โดยส่วนตัวแล้ว ท่านให้หลักประกันว่าจะไม่มีความรุนแรงใดๆ เกิดขึ้น และจะไม่มีการกระทำที่มุ่งร้ายใดๆ นำมาใช้กับผู้คน

- การชุมนุมเดินขบวนของฝูงชนเกิดขึ้นที่จัตุรัส Wenceslasในใจกลางกรุงปราก (และการชุมนุมเดินขบวนต่อๆ มา ได้รับการจัดขึ้นที่นั่นมาโดยตลอด) บรรดานักแสดง และนักเรียน/นักศึกษาเดินทางไปยังโรงงานต่างๆ ทั้งในและนอกกรุงปราก เพื่อขอการสนับสนุนจากเพื่อนร่วมงาน /เพื่อนร่วมอาชีพของพวกเขาในเมืองต่างๆ

- การชุมนุมเดินขบวนของฝูงชนเกิดขึ้นที่จัตุรัส Hviezdoslav ในใจกลางเมือง Bratislava (ในวันต่อมา และได้มีการเคลื่อนย้ายไปยังจุตุรัส Slovak National Uprising (การปฏิวัติแห่งชาติสโลวัค). นักเรียน/นักศึกษาได้เสนอข้อเรียกร้องอย่างหลากหลาย และขอให้ผู้คนทั่วไปเข้ามามีส่วนร่วมในการวางแผนสไตร์คของสาธารณชนในวันจันทร์ที่ 27 พฤศจิกายน

- มีการชุมนุมเดินขบวนที่แยกออกไปอีกขบวนหนึ่ง ซึ่งเรียกร้องให้มีการปล่อยตัวนักโทษทางการเมือง Jan Carnogursky (นายกรัฐมนตรีคนต่อมาของสโลวาเกีย) อันนี้เกิดขึ้นที่ด้านหน้าของที่ว่าการกระทรวงยุติธรรม. Alexander Dubcek ได้มีการปราศรัยในการชุมนุมเดินขบวนครั้งนี้ - อันนี้ถือเป็นการปรากฏตัวขึ้นมาเป็นครั้งแรกของเขา ในช่วงระหว่างการปฏิวัติกำมะหยี่. จากผลของข้อเรียกร้องทำให้ Carnogursky ได้ถูกปล่อยตัวในวันที่ 23 พฤษจิกายน

- มีการชุมนุมเดินขบวนในเมืองใหญ่ทั้งหมดของเชคโกสโลวาเกีย

- Cardinal Frantsek Tomasek พระสังฆราชคาธอลิคของผืนแผ่นดินของเชคฯ ได้ประกาศให้การสนับสนุนนักเรียน นักศึกษา และได้ตีพิมพ์แถลงการณ์ซึ่งวิพากษ์วิจารณ์ถึงสถานการณ์ดังกล่าวในปริมณฑลทางสังคมทั้งหมดของเชคโกสโลวาเกีย

- สำหรับในช่วงเวลาแรกระหว่างการปฏิวัติกำมะหยี่ บรรดาผู้ชุมนุมเดินขบวนหัวรุนแรงเรียกร้องให้มีการล้มล้างข้อบังคับในรัฐธรรมนูญ ซึ่งได้สถาปนาบทบาทนำของพรรคคอมมิวนิสท์ขึ้นมา อันนี้ได้รับการแสดงความรู้สึกออกมาโดย Lubomir Feldek ในคราวที่มีการประชุมพบปะกันครั้งหนึ่งขององค์กรสาธารณชนต่อต้านความรุนแรง(Public Against Violence) ข้อเสนอดังกล่าวได้รับการสนับสนุนอย่างทันท่วงทีโดยประชาชนทั้งหลาย ที่ได้มาร่วมชุมนุมเดินขบวนในวันที่ 25 พฤศจิกายน และในท้ายที่สุดก็ได้รับการยอมรับจากพรรคคอมมิวนิสท์ของสโลวาเกีย ในวันที่ 26 พฤศจิกายน

- ในช่วงเย็น, Milos Jakes ประธานพรรคคอมมิวนิสท์ของเชคโกสโลวาเกีย ได้มีการปราศรัยพิเศษขึ้น ณ สถานีโทรทัศน์สหพันธ์รัฐ. เขากล่าวว่า ระเบียบดังกล่าวจะต้องได้รับการปกปักรักษาไว้ ลัทธิสังคมนิยมนั้นเป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับเชคโกสโลวาเกียเท่านั้น และวิพากษ์วิจารณ์ผุ้คนกลุ่มต่างๆ ที่ยืนอยู่เบื้องหลังการพัฒนาในเชคโกสโลวาเกีย

- บรรดาเจ้าหน้าที่ของรัฐบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้นำของพรรคคอมมิวนิสท์ Milos Jakes ได้คงความแข็งกร้าว และรักษาสภาพการณ์ที่จะไม่มีการประนีประนอมเอาไว้ ซึ่งอันนี้ดูเหมือนว่าได้ไปช่วยเพิ่มเติมดีกรีของสิ่งที่ไม่อาจสัมผัสแตะต้องได้. ในคืนนั้น พวกเขาได้มีการเรียกระดมสมาชิกกองทัพประชาชน(People's Militia)(Lidove milice, องค์กรทหารกองหนุน ซึ่งอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาโดยตรงต่อพรรคคอมมิวนิสท์)เข้ามายังกรุงปราก เพื่อบดขยี้บรรดาผู้ประท้วงทั้งหลาย แต่ท้ายที่สุด กองทัพประชาชนดังกล่าวก็ถูกยับยั้งเอาไว้

- วันพุธที่ 22 พฤศจิกายน
- กลุ่มลานคนเมือง(Civic Forum) ได้ประกาศให้มีการสไตร์คทั่วไปเป็นเวลา 2 ชั่วโมงสำหรับวันจันทร์ที่ 27 พฤศจิกายน

- ได้มีการรายงานสดขึ้นมาเป็นครั้งแรกจากการชุมนุมเดินขบวน ณ จัตุรัส Wenceslas นี้ รายงานข่าวดังกล่าวปรากฏขึ้นบนจอทีวีสถานีโทรทัศน์สหพันธรัฐ และได้ถูกตัดออกอย่างรวดเร็ว, อีกครั้งที่หนึ่งในบรรดาผู้มีส่วนร่วม ได้มีการประณามกล่าวโทษรัฐบาลปัจจุบัน โดยการสนับสนุนของ Alexander Dubcek

- นักศึกษาที่ทำการสไตร์ค ได้บีบบังคับให้บรรดาผู้แทนทั้งหลายของรัฐบาลสโลวัค และผู้แทนของพรคคคอมมิวนิสท์ให้เข้ามามีส่วนร่วมในการเจรจาตกลงกัน ซึ่งบรรดาผู้แทนที่เป็นทางการทั้งหลายต่างพากันปกป้องและบอกปัดในทันที

- บรรดาลูกจ้างของสถานีโทรทัศน์สหพันธรัฐในส่วนของสโลวัค ได้มีการเรียกร้องบรรดาผู้นำ/ผู้บริหารทั้งหลายของสถานีโทรทัศน์สหพันธรัฐ ให้นำเสนอข้อมูลข่าวสารที่เป็นจริงต่อเหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งเกิดขึ้นในประเทศ มิฉะนั้นแล้วพวกเขาจะเริ่มก่อการสไตร์คกับทางสถานีฯ ด้วยเหตุนี้ การรายงานข่าวสดๆโดยไม่มีการเซ็นเซอร์จากขบวนของผู้ชุมนุมในเมือง Bratislava จึงได้มีการดำเนินการต่อมา

- วันพฤหัสที่ 23 พฤศจิกายน
- ข่าวช่วงเย็นได้แสดงให้เห็นว่า บรรดาคนงานของโรงงานต่างๆ แสดงความไม่พอใจ Miroslav Stepan, เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสท์ของกรุงปราก และเป็นนักการเมืองที่ได้รับความเกลียดชังมากที่สุด. กองทัพได้ให้ข้อมูลกับผู้นำคอมมิวนิสท์ว่า กองทัพพร้อมแล้วที่จะปฏิบัติการเข้าสลายผู้ชุมนุม แต่โชคดี ที่มันไม่ได้มีการใช้กำลังเข้าจัดการกับบรรดาผู้ชุมนุมเดินขบวนทั้งหลาย

- กองทัพและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมกำลังเตรียมการสำหรับการปฏิบัติการต่อฝ่ายตรงข้าม แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากการประชุม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมได้กล่าวปราศรัยทางโทรทัศน์ว่า ทหารจะไม่ปฏิบัติการใดๆ ที่เป็นอันตรายต่อประชาชนเชคโกสโลวาเกีย และเรียกร้องให้มีการยุติการชุมนุมเดินขบวนต่างๆ

- วันศุกร์ที่ 24 พฤศจิการยน
- Milos Jakes ได้ถูกแทนที่โดยนักการเมืองหุ่นเชิด Karel Urbanek ในฐานะเลขาธิการทั่วไปของพรรคคอมมิวนิสท์ของเชคโกสโลวาเกีย

- สถานีโทรทัศน์สหพันธรัฐได้นำเสนอภาพข่าวต่างๆ นับจากเหตุการณ์วันที่ 17 พฤศจิกายนเป็นต้นมา และคำปราศรัยครั้งแรกของทางทีวีของ Vaclav Havel, ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับแผนการณ์สไตร์คของสาธารณชน. ทีวีและวิทยุเชคโกสโลวาเกียประกาศว่า พวกเขาจะร่วมก่อการสไตร์คในครั้งนี้ด้วยกับผู้คนทั้งหลาย

- การสนทนากับบรรดาผู้แทนของพรรคฝ่ายค้าน ได้ถูกเผยแพร่โดยสถานีโทรทัศน์ของสหพันธรัฐในส่วนของสโลวัค อันนี้นับเป็นครั้งแรกของการสนทนาอย่างอิสระบนจอทีวีเชคโกสโลวาเกีย นับจากการเริ่มต้นดำเนินการของสถานีฯ ผลลัพธ์ก็คือ สต๊าฟฟ์บรรณาธิการของหนังสือพิมพ์สโลวัค เริ่มที่จะเข้ามาร่วมกันกับฝ่ายตรงข้าม

- วันเสาร์ที่ 25 พฤศจิกายน
- ผู้นำคอมมิวนิสท์คนใหม่ได้จัดให้มีการแถลงข่าวต่อสื่อมวลชน และในทันทีนั้นเขาก็สูญสิ้นความน่าเชื่อถือไป ทั้งนี้โดยการที่เขาให้การปกป้องสนับสนุน Miroslav ?tep?n, และปล่อยให้ Ladislav Adamec ออกไป โดยไม่มีการพูดถึงข้อเรียกร้องใดๆ. ต่อจากวันนั้น, Stepan ได้ลาออกจากตำแหน่งของเขาในฐานะเลขาธิการฯพรรคคอมมิวนิสท์ ของกรุงปราก

- ผู้มีส่วนร่วมจำนวนมากในการชุมนุมเดินขบวนต่อต้านรัฐบาลเป็นประจำในกรุงปราก ได้เพิ่มจำนวนขึ้นเป็น 8 แสนคน. ส่วนการเดินขบวนในเมือง Bratislava ได้เพิ่มจำนวนผู้เข้าร่วมสูงสุดราว 1 แสนคน

- วันอาทิตย์ที่ 26 พฤศจิกายน
- นายกรัฐมนตรี Ladislav Adamec พบกับ Vaclav Havel เป็นครั้งแรก

- สต๊าฟฟ์บรรณาธิการของ Pravda ของสโลวาเกีย อันเป็นหนังสือพิมพ์ส่วนกลางของพรรคคอมมิวนิสท์ของสโลวาเกีย ได้เข้าร่วมกับฝ่ายค้าน

- วันจันทร์ที่ 27 พฤศจิกายน
- การสไตร์คของสาธารณชนเป็นเวลา 2 ชั่วโมงเกิดขึ้นทั่วประเทศในช่วงระหว่าง 12.00 น.จนถึง 14.00 น. ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากประชากรราว 75%. รัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรมยินยอมให้สาธารณชนค้นคว้า และหาอ่านวรรณกรรมต่อต้านคอมมิวนิสท์ในห้องสมุดต่างๆได้ ซึ่งอันนี้ถือเป็นการสิ้นสุดของการเซ็นเซอร์อย่างมีประสิทธิผล

- ชัยชนะต่างๆที่ตามมา แม้ว่าจะได้รับการสนับสนุนจากการสไตร์คของนักศึกษาและนักแสดงซึ่งยืนหยัดมาจนกระทั่งวันที่ 29 ธันวาคม แต่ความสัมฤทธิผลส่วนใหญ่ บรรลุโดยผ่านการเจรจาต่อรองต่างๆระหว่างรัฐบาล กับกลุ่มลานคนเมือง และองค์กรสาธารณชนต่อต้านความรุนแรงส่วนใหญ่

3. เหตุการณ์ที่สำคัญในสัปดาห์ต่อๆมา ( Key events of the following weeks)
- 29 พฤศจิกายน, รัฐสภายังคงถูกครอบงำโดยพรรคคอมมิวนิสท์ มีการถอนข้อบังคับที่ให้การรับรองบทบาทของผู้นำของพรรคคอมมิวนิสท์และลัทธิมาร์กซ์ ในฐานะที่เป็นอุดมการณ์รัฐที่เป็นไปตามรัฐธรรมนูญ. วันเดียวกันนั้น ประธานสภานิติบัญญัติของรัฐสภาสหพันธ์ลาออก

- 30 พฤศจิกายน,
- การศึกษาในเรื่องเกี่ยวกับลัทธิมาร์กซ์และลัทธิเลนิน และประวัติศาสตร์เกี่ยวกับขบวนการเคลื่อนไหวของคนงานนานาชาติ ได้ถูกยกเลิกในมหาวิทยาลัยและวิทยาลัยต่างๆอย่างเป็นทางการ

- สภาพรีซีดเดียม(Presidium)อันเป็นสภาบริหารสูงสุดของรัฐสภาสโลวัค (Slavak National Council)ได้ลาออก และถูกเข้าแทนที่โดยบรรดาสมาชิกที่ไม่ใช่คอมมิวนิสท์อย่างค่อยเป็นค่อยไป

- รัฐบาลสหพันธ์ตัดสินใจว่า รั้วลวดหนามควรที่จะถูกถอนออกไปจากพรมแดนที่ติดกับออสเตรีย (ต่อมาภายหลัง รั้วลวดหนามที่กั้นพรมแดนเยอรมันนีตะวันตก ก็ถูกรื้อถอนออกไปด้วย), และพลเมืองเชคโกสโลวัคนั้น ก็ไม่ต้องใช้วีซ่าสำหรับการข้ามพรมแดนอีกต่อไป เมื่อประสงค์จะไปข้างนอก. รั้วลวดหนาม ณ ชายแดนดังกล่าวกับออสเตรียได้ถูกรื้อถอนนับจากวันที่ 1 ธันวาคมเป็นต้นไป

- 3 ธันวาคม, ประธานาธิบดี Gustav Husak เสนอชื่อแต่งตั้งรัฐมนตรีสหพันธรัฐชุดใหม่ นำโดย Ladislav Adamec. มีรัฐมนตรีที่เป็นคอมมิวนิสท์ 15 คน มีเพียง 5 คนเท่านั้นที่ไม่ใช่คอมมิวนิสท์ (ซึ่งเรียกกันว่ารัฐบาล 15:5) คณะรัฐมนตรีชุดนี้ได้รับการปฏิเสธโดยกลุ่มลานคนเมือง และบรรดาผู้ร่วมชุมนุมทั้งหลาย

- 4 ธันวาคม, รัฐบาลประกาศให้ประชาชนมีเสรีที่จะเดินทางไปยังออสเตรีย (ต่อมาภายหลังเพิ่มเติมว่า ทุกคนมีอิสระที่จะเดินทางไปทุกๆ ประเทศได้) จึงไม่มีความจำเป็นใดๆ อีกต่อไปที่จะทำเรื่องร้องขอ ก่อนจะเดินทางไปยังออสเตรีย. ในสัปดาห์ต่อมา ผู้คนราว 250,000 คนได้ไปเยือนประเทศดังกล่าว ซึ่งจะเห็นคิวรถยนต์เป็นประจำซึ่งมาจากในเมือง Bratislava มุ่งสู่ชายแดนเพื่อข้ามไปยังออสเตรีย และทางฝั่งออสเตรียก็กระทำเช่นเดียวกัน

- 6 ธันวาคม, สมาชิกส่วนใหญ่ของรัฐบาลเชคโกสโลวาเกีย ได้ถูกแทนที่โดยสมาชิกที่ไม่ใช่คอมมิวนิสท์. Frantisek Pitra ยังคงเป็นนายกรัฐมนตรีของรัฐบาลเชคโกสโลวาเกีย

- 8 ธันวาคม, ประธานาธิบดี Gustav Husak ได้ออกแถลงการณ์เพื่ออภัยโทษต่ออาชญากรรมทางการเมือง

- 10 ธันวาคม
- ประธานาธิบดี Gustav Husak เสนอชื่อแต่งตั้งคณะรัฐมนตรีสหพันธรัฐ นำโดย Marian Calfa, อันนี้เป็นการแต่งตั้งบนพื้นฐานความตกลงกันระหว่างกลุ่มลานคนเมือง และพวกคอมมิวนิสท์ และเลิกลากันไป. ซึ่งการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรีชุดนี้ถือว่าเป็นรัฐบาลสหพันธรัฐครั้งแรกนับจากปี ค.ศ.1948 เป็นต้นมา ซึ่งพวกคอมมิวนิสท์ไม่ได้เป็นสมาชิกเสียงส่วนใหญ่

- การสไตร์คของโรงละครต่างๆ ได้ยุติลง แต่บรรดานักศึกษายังคงดำเนินการต่อไป. ตำรวจลับได้เผาเอกสารและสำนวนความต่างๆของพวกเขา (แฟ้มข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์ ซึ่งไม่พอที่จะพิสูจน์หรือให้ความจริงเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิด อันเป็นมูลเหตุให้เกิดความรู้สึกลำบากใจต่อผู้คนจำนวนมากในทศวรรศต่อมา)

- ผู้คนราว 1 แสนคนได้เข้ามามีส่วนร่วมในการชุมนุมเดินขบวนจากเมือง Bratislava, เชคโกสโลวาเกีย ไปยังเมือง Hainburg, ออสเตรีย

- 11 ธันวาคม, รั้วลวดหนามได้รับการรื้อถอนจากพรมแดนต่างๆ ที่ขวางกั้นระหว่างเชคโกสโลวาเกียกับเยอรมันนีตะวันตก

- 12 ธันวาคม, สโลวาเกียมีรัฐบาลใหม่ นำโดย Milan Cic. ถือว่าเป็นรัฐบาลชุดแรกของสโลวาเกียนับจากปี ค.ศ.1969 เป็นต้นมา ซึ่งสมาชิกคอมมิวนิสท์ไม่ได้เป็นสมาชิกเสียงข้างมาก

- 14 ธันวาคม, Tom?? J. Bata บุตรชายของนายทุนและผู้บริหารกิจการที่มีชื่อเสียงของชาวเชคฯ Thomas Bata และเป็นประธานของบริษัทรองเท้า Bata Shoes (รองเท้าบาจา), ได้มาถึงเชคโกสโลวาเกีย ด้วยการต้อนรับจากประชาชนอย่างอบอุ่น ในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของจารีตทางด้านอุตสาหกรรมของเชคฯ อันเก่าแก่และชนชั้นนายทุน ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกปราบปรามโดยคอมมิวนิสท์ และมาถึงตอนนี้ได้หวนคืนกลับมา

- 21 ธันวาคม, กองกำลังประชาชน(people's militia - ทหารกองหนุน)ได้ถูกยกเลิกไป และบรรดาอาวุธยุทโธปกรณ์ของพวกเขาได้ถูกทหารยึดเอาไป หลังจากที่มันได้รับการสถาปนาขึ้นมา กองทัพประชาชน(ทหารกองหนุนประชาชน)นั้น ทำหน้าที่ต่อสู้ตามกฎหมาย ตลอดช่วงคอมมิวนิสท์ครองเมือง นับจากปี ค.ศ.1948 เป็นต้นมา

- 22 ธันวาคม, กลุ่มลานคนเมือง, องค์กรสาธารณชนต่อต้านความรุนแรง, พรรคคอมมิวนิสท์ของเชคโกสโลวาเกีย และผู้แทนของนักศึกษาทั้งหลาย รวมไปถึงกลุ่มการเมืองที่มีอยู่ต่างๆ เห็นพ้องกันว่า Alexander Dubcek ควรจะเป็นประธานสภานิติบัญญัติของรัฐสภาสหพันธ์ ขณะที่ Vaclav Havel ควรจะเป็นประธานาธิบดีของสาธารณรัฐ

- 28 ธันวาคม, รัฐสภาสหพันธ์ยังคงประกอบด้วยบรรดาผู้แทนคอมมิวนิสท์ที่มาจากการเลือกตั้งที่กำหนดขึ้น ซึ่งมีการรับสมัครในปี ค.ศ.1986, ผ่านกฎหมายฉบับหนึ่งที่ยินยอมให้มีการทำงานร่วมกับบุคคลใหม่ๆ. ผู้ที่ไม่ได้เป็นคอมมิวนิสท์หลายคนกลายเป็นผู้แทนด้วยกฎหมายฉบับนี้. การปฏิรูปดังกล่าวของรัฐสภา"จากภายใน"ได้รับการประสานเสียงโดยนายกรัฐมนตรี Marian Calfa และได้ช่วยสถาปนาความชอบธรรมขึ้นมาใหม่ให้กับรัฐสภาในทันที โดยปราศจากการเรียกร้องต้องการการเลือกตั้งใดๆ (ซึ่งเกิดขึ้นในเดือนมิถุนายน 1990). Alexander Dubcek ได้รับเลือกเป็นประธานสภานิติบัญญัติในวันเดียวกัน

- รัฐสภาสหพันธ์เลือก Vaclav Havel ขึ้นเป็นประธานาธิบดี. อันนี้ดูจะแย้งกับสถานการณ์ เพราะ Havel ซึ่งมีความเห็นขัดกับคอมมิวนิสท์ ได้เป็นประธานาธิบดีโดยการเลือกตั้งอย่างอิสระจากบรรดาตัวแทนของคอมมิวนิสท์ ซึ่งเพียงแค่วันเดียวก่อนตกลงใจให้มีการจำคุกเขาอีกครั้ง. บรรดานักศึกษาตกลงที่จะยุติการก่อการสไตร์ค และถือกันว่าการปฏิวัติกำมะหยี่ได้สิ้นสุดลงแล้ว

สรุปเหตุการณ์ต่อมา
ในเดือนธันวาคมและเดือนต่อๆ มา พรรคคอมมิวนิสท์ได้สูญเสียสมาชิกของตนไปเป็นจำนวนมาก (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนเหล่านั้นซึ่งเข้าร่วมกับพรรคฯ เพียงเพื่อเป็นพาหนะสำหรับการส่งเสริมธุรกิจของพวกเขา รวมไปถึงพวกที่ประสงค์ไต่เต้าทางวิชาการและอาชีพทางการเมือง). รัฐสภาสหพันธ์ได้นำเสนอกฎหมายหลักๆ สำหรับการส่งเสริมสิทธิพลเมือง, เสรีภาพของประชาชน และเศรษฐกิจเสรี

การเลือกตั้งอย่างอิสระเป็นครั้งแรก ได้รับการกำหนดขึ้นในเดือนมิถุนายน 1990. เหตุการณ์ที่สร้างปัญหาต่างๆ รวมถึงการชะงักงันของรัฐสภาครั้งแรก มีมูลเหตุเนื่องมาจากชาวเชคฯและสโลวัคไม่อาจที่จะตกลงกันได้เกี่ยวกับชื่อของประเทศ. นอกจากนี้ยังมีการตำหนิและประณามกันอย่างฉุนเฉียวเกี่ยวกับเรื่องความร่วมมือกับตำรวจลับคอมมิวนิสท์ (เพราะไปเชื่อถือเอกสารที่ไม่สมบูรณ์ ดังที่บางแฟ้มได้ถูกเผาทำลายไปในเดือนธันวาคม 1989)

สิ่งที่ตามมาอีกอย่างหนึ่งก็คือ การเพิ่มขึ้นมาของอาชญากรรมต่างๆ (เนื่องมาจากการไม่ค่อยให้ความเคารพต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ และการอภัยโทษอย่างกว้างขวางโดย Havel ประธานาธิบดีคนใหม่ ซึ่งในความเป็นจริง ได้ปล่อยอาชญากรในความผิดเล็กๆน้อยๆ จากคุกไปเป็นจำนวนมาก)

โดยทั่วไป ประชากรมีความพึงพอใจ และมองว่าปัญหาต่างๆ เหล่านั้นเป็นราคาที่ต้องจ่ายสำหรับประชาธิปไตยของพวกเขา

ที่มาของคำศัพท์ "การปฏิวัติกำมะหยี่"
ศัพท์คำว่า "การปฏิวัติกำมะหยี่" (Velvet Revolution) ได้รับการประดิษฐ์ขึ้นโดยนักหนังสือพิมพ์คนหนึ่งภายหลังเหตุการณ์ในช่วงแรกๆ คำนี้ถูกตะครุบโดยวงการสื่อทันที และท้ายที่สุดโดยเชคโกสโลวาเกีย. สื่อ, บนเว็บ infotainment เห็นถึงความสำเร็จอันนี้ และจารีตที่เริ่มต้นขึ้นมาของการประดิษฐ์คิดค้น และอ้างถึงชื่อที่มีลักษณะสำเนียงเป็นกวีอันนี้กับเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันต่างๆ (ดู color revolution ใน Wikipedia). แต่อย่างไรก็ตาม ในสโลวาเกีย ชื่อของการปฏิวัตินับจากเริ่มต้นของเหตุการณ์ดังกล่าวคือ Gentle Revolution (Nezna revolucia) หรือ"การปฏิวัติละมุน / การปฏิวัติอย่างสันติ"

ค้นคว้าเพิ่มเติม :
สำหรับผู้สนใจประเด็นเกี่ยวเนื่องกับเรื่องนี้ สามารถค้นหาเพิ่มเติมได้ใน

บทความที่นำเสนอก่อนหน้านี้ของมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
หากนักศึกษาและสมาชิกท่านใตสนใจ
สามารถคลิกไปอ่านได้จากที่นี่...คลิกที่ภาพ